Przeistoczenie i jego natura, zmiana stanu skupienia, przenikanie, współistnienie fizyczności i duchowości, wielowymiarowość i bogactwo otaczającej rzeczywistości. Niezwykle frapująca jest w nim prawda (istota rzeczy), która zdaje się przemykać między poszczególnymi parametrami świata. To główne wektory poszukiwań, które oscylują wokół tych pojęć. Kontemplując plastyczne, filozoficzne i fizyczne formy tych antagonizmów i czających się w ich pobliżu niepokojów, bardzo szybko zwróciłem się w stronę przestrzeń kosmicznej, ze względu na jej skalę i nieprzeniknioną naturę. Horyzont zdarzeń jest dla mnie symbolem, punktem wyjścia do rozważań o materii w zderzeniu z absolutem.